top of page

SZARFA TORBUS / PIORKI.JAREMIANKA* quasi / 2021 / FR


SZARFA* TORBUS me sert
il me sert ce nom
je l’ai choisi
désormais c’est mon nom

grâce à lui je peux tout recommencer

Lorsque j’ai vu l‘exposition dédiée à Maria Jarema à la Cricoteka ** en 2018, je
savais que l’image de son art resterait en moi pour longtemps.
À cette époque, durant l’année 2019 moi-même je travaillais sur ma série de tableaux.
En 2020 j’ai créé les toiles nommées -PIORKI.
En 2021 en tant que Szarfa Torbus, j’étais prête à entamer mon retour à « l’image » de Jarema. Pendant quelques mois je peignais en regardant les tableaux de Maria, en                 essa
yant de m’approcher de son style sans pourtant le copier. Dans ce processus
d’apprivoisement, il s’avérait important de me laisser une marge d’improvisation, d’assurer un moment d’égarement comme pour exprimer une « certaine incertitude » concernant la source même de l’inspiration; exprimée aussi dans le titre de la série.

Dans cette série donc intitulée PIORKI.Jaremianka* quasi -une trace- cette image créée par le peintre et qui s’imprégnait en moi, ici, sur la surface de la toile, s’intégrait avec la mienne- trace de la peinture- nommée PIORKI.
Comme si l’assemblage de l’une avec l’autre était possible, pour exister comme un tableau dans le tableau et aussi comme une possibilité de sauvegarder une trace de l’AUTRE dans la sienne.



Maria Jarema / 1908-58 / 

Artiste qui s’est toujours battue pour rester elle même malgré l’époque dans laquelle elle vivait / le temps de la guerre et du régime communiste en Pologne/. L’Artiste consciente de son identité revendiquant des droits pour les femmes. Elle  a réussi à garder son individualité dans un système où compte seulement l’intérêt du parti /restant au pouvoir jusqu’à 1989/.
Dans sa peinture les couleurs et les formes, en plein et libre mouvement, créant de multiples constellations, exprimaient une constante possibilité de changement, dans des arrangements raffinés, comme des corps particuliers émanant de leur propre énergie.


* Jaremianka, le nom formé à l’aide du suffixe -anka, indiquant le status civil/ ici jeune fille / ainsi que sa forme féminine, en polonais,


** L’ exposition a eu lieu entre septembre 2018 et février 2019 à la CRICOTEKA à Cracovie / Le Centre de Documentation de l’Art de Tadeusz Kantor, ami proche de Maria Jarema /.

SZARFA TORBUS / PIORKI.JAREMIANKA jakby / 2021 / PL


SZARFA TORBUS mi służy
służy mi to nazwisko
wybrałam je sobie
teraz nim się posługuję

dzięki niemu wszystko mogę zaczynać od nowa


Gdy zobaczyłam wystawę poświęconą sztuce Marii Jaremy w Cricotece* w 2018 roku, wiedziałam, że « obraz » jej sztuki pozostanie we mnie na dłużej. W tym czasie tj. od 2019 roku pracowałam nad własną serią obrazów. W 2020 powstała seria płócien nazwanych PIORKI.

W 2021 roku byłam gotowa, mogłam zaczynać od nowa jako Szarfa Torbus, byłam gotowa do powrotu do « jej -Jaremianki- obrazu ». Przez kilka miesięcy malowałam patrząc na obrazy Marii, nie w celu kopiowania jej stylu, ale aby zbliżyć się / nie kopiując wprost /.  W trakcie całego procesu oswajania się ze stylem Marii Jaremy okazało się ważne aby pozostawić sobie pewien margines błędu, tak by w ramach tego marginesu, z jednej strony uzyskać rodzaj zbliżenia do źródła inspiracji, z drugiej by pozostała « pewna niepewność » tego źródła dotycząca, wyrażona również w tytule serii.

W serii PIORKI JAREMIANKA jakby, « ślad », ten obraz stworzony przez malarkę, który we mnie pozostał, tu na powierzchni płótna zintegrował się z moim « malarskim » śladem, moimi « Piorkami », tak jakby złożenie jednego z drugim było możliwe, tak jak życie obrazu w obrazie lub próba zachowania śladu INNEGO w swoim własnym.


W poszukiwaniach śladów Jaremianki, pojawił się również i ten słowny obraz…



Pery
petie / Z Jaremianką



siedziała pod
siedziałam pod jej ścianą
zapełniała się obrazami
                                      pod każdym nowym spojrzeniem
                                                                                            żarzyła  
                                                                                                         nowa plama
siedziała tuż
obok w kapeluszu dzwonku
chciałam wymówić jej imię
które prawie odgadłam
podpisane białą farbą
jej fałszywym nazwiskiem

siedziała blisko
już zrozumiana
przez ścianę
zapełniającą się rytmicznym
                                             pulsowaniem
                                                                   jej aurą




Maria Jarema /1908-58/

Artystka, która walczyła o siebie bez względu na okoliczności i epokę w jakiej przyszło jej żyć /lata wojny i reżimu komunistycznego w Polsce/. Była artystką świadomą swej tożsamości, domagającą się praw dla kobiet.  W systemie, w którym liczyła się tylko władza partii, zachowała indywidualność. W jej malarstwie kolory i formy, w różnych konstelacjach w pełnym swobodnym ruchu, wyrażają ciągłą możliwość zmiany, w układach wyrafinowanych, emanują niczym osobne ciała, własną niezależną energią.


*Wystawa miała miejsce w Krakowie, w Cricotece / Ośrodek Dokumentacji Sztuki  
Tadeusza Kantora, przyjaciela Marii Jaremy/, wrzesień 2018 - luty 2019 roku.


 

bottom of page